HISTORIA ŚWIĄTYNI I WIRTUALNY SPACER
** ** ** ** **
* * * * *
Pierwsze piątki i soboty w okresie epidemii
W związku z obecnymi ograniczeniami kto nie może przyjąć Komunii św. w kościele
obchodzenie I piątków i I sobót będzie kontynuował po ustaniu epidemii.
KOMUNIKAT Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów
Konferencji Episkopatu Polski.
Praktyka pierwszych piątków i pierwszych sobót miesiąca
w okresie epidemii.
W okresie epidemii dostęp do sakramentalnej spowiedzi i sakramentalnej Komunii jest dla wielu wiernych utrudniony, czasem wręcz niemożliwy. Z tego względu rodzą się wątpliwości co do zachowania ciągłości pobożnych praktyk dziewięciu pierwszych piątków miesiąca oraz pięciu pierwszych sobót miesiąca, które wielu wiernych podejmuje. Obie praktyki dla zachowania duchowych owoców zakładają przyjęcie Komunii sakramentalnej w określonym czasie.
Posługując się ogólnymi zasadami prawa kościelnego oraz dokumentami dotyczącymi sytuacji analogicznych należy stwierdzić, że:
- prawo kościelne czysto pozytywne nie obowiązuje przy poważnej przeszkodzie[1];
- w analogicznej sytuacji opisanej przez prawo kościelne nie przerywa się ciągłości owoców duchowych pobożnej praktyki pod warunkiem dokończenia jej zaraz, gdy będzie to możliwe[2];
- dlatego jeśli w trakcie odprawiania praktyki pięciu sobót oraz dziewięciu piątków miesiąca nie jest możliwe spełnienie warunku przyjęcia sakramentalnej Komunii w okresie epidemii, nie ulega przerwaniu ciągłość owoców, a więc nie trzeba tej praktyki zaczynać od nowa, a jedynie przedłużyć tę praktykę o kolejny miesiąc;
- zaleca się jednakże celem podtrzymania ciągłości praktyki, aby we właściwym dniu (pierwszy piątek / sobota) w okresie braku dostępu do sakramentu, jeśli to możliwe, wzbudzić właściwą danej praktyce intencję oraz skorzystać z możliwości przyjęcia tzw. Komunii duchowej (pragnienia)[3], a także jeśli trzeba, z możliwości uprzedniego oczyszczenia sumienia z grzechów ciężkich poprzez akt żalu doskonałego, gdy nie można się wyspowiadać[4].
Bp Adam Bałabuch
Przewodniczący Komisji ds. Kultu Bożego
i Dyscypliny Sakramentów KEP
Świdnica, 2 kwietnia 2020 r.
[1] Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Odpowiedzi na zapytania odnośnie do obowiązku sprawowania Liturgii Godzin, 15.11.2000, Prot. Nr 2330/00/LL, (tekst łaciński „Notitiae” 37 (2001) 190-194).
[2] Święta Kongregacja Soboru, „Tricenario Gregoriano”. Deklaracja o ciągłości celebracji trzydziestu Mszy Gregoriańskich, 24.02.1967 [AAS 59 (1967), s. 229-230.]
[3] Por. Breviarium Fidei (2002), nr 296.
[4] Por. KKK 1452.
KOMUNIA ŚWIĘTA DUCHOWA
Cały artykuł znajdziesz tu: https://misyjne.pl/komunia-duchowa-krotki-przewodnik
Jak przyjmuje się Komunię duchową?
Pierwszym krokiem jest wzbudzenie pragnienia przyjęcia Komunii duchowej. Nie chodzi o to, by wygenerować w sobie jakieś płomienne uczucia czy wielkie emocje, ale o akt wiary i woli.
Drugi krok, to samo przyjęcie takiej Komunii duchowej. Można temu wydarzeniu nadać formę osobistej „liturgii”. Wtedy należy:
- wzbudzić akt żalu (np. odmówić „Spowiadam się Bogu wszechmogącemu” lub „Panie, zmiłuj się nad nami”),
- przeczytać dowolny fragment Ewangelii,
- pomodlić się „Ojcze nasz”,
- odmówić „Baranku Boży”,
- zaprosić Jezusa do swojego serca.
Może mieć to prostą formę krótkiej modlitwy:
Wierzę, Jezu, że jesteś rzeczywiście obecny w Eucharystii. Kocham Cię!
Żałuję za grzechy, którymi Cię obraziłem. Przyjdź do mojego serca,
oddaję Ci się cały! Nie pozwól mi nigdy odłączyć się od Ciebie!
albo
O mój Jezu, wierzę, że jesteś prawdziwie obecny w Najświętszym Sakramencie. Kocham Cię nade wszystko i pragnę Cię posiadać w mej duszy.
Warto zadbać, by dokonywało się to w skupieniu i w spokoju. By okazać szacunek temu, co wówczas następuje. Nie będzie przesadą, jeśli osoba przyjmująca Komunię świętą duchową uklęknie (jeśli stan zdrowia na to pozwala), by także ciałem podkreślić wagę tego wydarzenia.
* * * * *
